سبحان

اگرچه همیشه امکان‌پذیر نیست، ولی هر چند وقت یکبار پدر یا مادر فقط با یک بچه حتی به مدت 5 دقیقه، زمانی را به تنهایی بگذارند. این تمرین برای ایجاد هویت منحصر به فرد هر یک از آنها مفید است.

از این مرحله به بعد، دوقلو‌ها نیروی زیادی صرف توسعه رابطه‌شان می‌کنند. کنش و واکنش‌هایشان اساس این رابطه‌اند و آن را هنگام همکاری، رقابت، سهیم شدن و دعوا کردن شکل می‌دهند. لازم نیست و این طور نخواهد شد که همیشه موافق روش‌هایشان باشید. آنها نسبت به رابطه‌شان حقی دارند و باید خود روی آن کار کنند. شما نمی‌توانید این کار را به جایشان انجام دهید.

البته ممکن است بر سر چیزی که در آن سهیم شده‌اند، با هم دعوا کنند! اما این دلیل نمی‌شود همیشه برای کسب مهارت‌های فردی بچه‌ها در نگرانی به سر ببرید. ولی مجبور به درک این هستید که دوقلو‌ها از اول زندگی شریک هم به دنیا آمده‌اند و باید نسبت به نیازهایشان حساس باشید تا احساس کنند در چشم شما یکی هستند.

و بالاخره به یاد داشته باشید که این دوران همیشگی نیست. بکوشید از این فرصت لذت ببرید.

به قول یکی از والدین دوقلوی پسر که می‌گوید: «بچه‌هایم در راه مهد‌کودک همدیگر را می‌زنند و نمایشی از دعوای خیابانی به راه می‌اندازند و وقتی به مهد‌کودک رسیدند، دست همدیگر را می‌گیرند و مراقب هر چیز و کسی از دنیای بیرون هستند. سعی می‌کنم این قسمت از ماجرا را ببینم و تمرکز کنم».